موانع گسترش مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش ایران: مورد کاوی مدارس غیر انتفاعی

این پژوهش با هدف بررسی موانع گسترش مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش ایران (موردکاوی مدارس غیرانتفاعی) از دیدگاه مدیران و صاحب نظران حوزه ی اقتصاد آموزش انجام گرفت. نمونه ی آماری عبارت بود از 284 نفر از مدیران مدارس غیر انتفاعی پسرانه ی شهر تهران و 10 نفر از صاحب نظران اقتصاد آموزش دانشگاه های تهران که به ترتیب با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای و روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر 62 گویه از عوامل مؤثر در عدم توسعه ی مدارس غیر انتفاعی در دو بخش عوامل طرف تقاضا و طرف عرضه بود. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه از آزمونt  تک نمونه ای استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این است که نگرش منفی و عدم اعتماد دولت به بخش خصوصی برای فراهم سازی آموزش، هدف تک بعدی از مشارکت، عدم انگیزه ی بخش خصوصی برای حضور در بازار آموزشی و عدم پیش نگری امکانات و اقدامات تسهیل کننده ی حضور بخش خصوصی از مهم ترین موانع گسترش مدارس غیر انتفاعی از دیدگاه مدیران و صاحب نظران بوده است.